Data sejfy – tak potocznie nazywane są sejfy ognioodporne służące do ochrony danych zapisywanych na wszelkiego typu nośnikach magnetycznych czyli między innymi: nośników danych z komputerów (wśród nich znajdują się streamery, dyskietki, zipy, itp.), taśmach video lub audio. Są one niezwykle wrażliwe na czynniki zewnętrzne (zwłaszcza temperaturę i wilgoć), maksymalne wartości tych parametrów przedstawiają poniższe zestawienia. To właśnie ta wiedza doprowadziła do stworzenia sejfów spełniających surowe wymogi bezpieczeństwa danych.

Maksymalne dopuszczalne wartości temperatury dla poszczególnych nośników danych:

Przed czym chronią Data sejfy?

Zadaniem sejfu na nośniki magnetyczne jest ochrona zapisanych na nich danych przed różnymi zagrożeniami zewnętrznymi. Wśród czynników, które mogą mieć katastrofalny w skutkach wpływ na zapisane informacje, znajdują się

• Otwarty ogień - Ogień jest najpoważniejszym niebezpieczeństwem, jakie może grozić nośnikowi. Wrażliwość pamięci magnetycznej na temperaturę ukazana jest w tabeli powyżej.
• Korozyjne gazy pożarowe - W przypadku pożaru wraz z ogniem powstają niebezpieczne gazy korozyjne. Błyskawicznie wdzierają się one do pomieszczenia przez otwory w drzwiach i ścianach, co może spowodować uszkodzenie lub zniszczenie zbiorów danych.
• Eksplozja - Pożarowi często towarzyszy niebezpieczeństwo eksplozji, ale do nagłego, niespodziewanego wybuchu mogą doprowadzić również inne czynniki. Zbiory danych ulegają wówczas całkowitemu zniszczeniu.
• Wilgoć - Mury i ściany z kamienia lub betonu zawierają do 15% wilgoci związanej, czyli wody. W przypadku pożaru w pomieszczeniu sąsiednim może to spowodować stuprocentową wilgotność powietrza. Jest to zbyt dużo, aby nośniki danych mogły pracować bezawaryjnie.
• Włamanie i kradzież - Nie tylko wpływy fizyczne stanowią zagrożenie danych. Częste są wypadki zuchwałego uszkodzenia, zniszczenia lub kradzieży istotnego nośnika dokonane przez człowieka.
• Rozmagnesowanie - Jest to niewidzialne niebezpieczeństwo. Pole magnetyczne może rozmagnesować nośniki danych, co czyni je bezużytecznymi.

ATESTY OGNIOODPORNOŚCI

Aby zabezpieczyć zapisane informacje przed wszystkimi tymi zagrożeniami, powstały specjalistyczne sejfy na nośniki danych. Przydatność tych sejfów pod kątem opisanych powyżej zagrożeń badana jest na podstawie różnych norm. Najbardziej rygorystyczne wymogi stawia powszechnie obowiązująca w Polsce jak i całej Unii Europejskiej norma PN – EN 1047 - 1 na podstawie której wydawane są atesty S60 DIS ( 60 minutowej odporności ogniowej dla nośników magnetycznych ) i S120 DIS ( 120 minutowej odporności ogniowej dla nośników magnetycznych ). Aby uzyskać te atesty sejfy poddawane są specjalnym testom.

TEST ODPORNOŚCI OGNIOWEJ

Testowany sejf wstawiany jest do pieca rozgrzanego do temperatury 1090°C. Po 60 lub 120 minutach ( w zależności od atestu S 60 DIS lub S 120 DIS ) grzejnik zostaje wyłączony. Rozgrzany sejf pozostaje jednak nadal w komorze grzewczej aż do zupełnego ostygnięcia. Odzwierciedla to realne warunki pożaru gdzie nikt w trakcie akcji gaśniczej nie będzie wynosił gorącego sejfu i wyjmował z niego nośników danych. Maksymalna temperatura wewnątrz sejfu występuje, w zależności od modelu, po 8-10 godzinach od początku próby. Jest to najgroźniejszy moment dla umieszczonych w sejfie nośników danych. Pełne ostygnięcie sejfu potrafi trwać nawet do 24 godzin. Po zakończeniu testu następuje odczytanie danych pomiarowych. Temperatura wewnątrz sejfu w każdym momencie testu nie może przekroczyć 50 °C a wilgotność nie może przekroczyć 85%. Na koniec odczytywane są dane z nośników magnetycznych przetrzymywanych w sejfie podczas testu, Koniecznym warunkiem jest możliwość ich odtworzenia.

PRÓBA UDAROWA

Próba udarowa powinna odpowiedzieć na pytanie, czy zniszczony wskutek upadku sejf może bez szkody dla jego wrażliwej zawartości przetrwać kolejny atak ognia. Może się bowiem zdarzyć, że podczas pożaru nastąpi zawalenie stropu, uszkodzenie sejfu i powtórny wybuch pożaru. Aby sprawdzić jak się zachowa sejf w takiej sytuacji zostaje on umieszczony w komorze grzewczej w temperaturze 1090ºC na okres 45 minut. Po wyłączeniu grzejnika w ciągu 4 minut musi nastąpić upadek sejfu z wysokości 9,15 m na żwirowe podłoże. Po wykonaniu próby udarowej sejf zostaje powtórnie umieszczony na 45 minut w komorze grzewczej o temperaturze 900ºC. Również w tym przypadku o zakończeniu testu decyduje moment osiągnięcia maksymalnej temperatury wewnątrz sejfu i jego ostygnięcie.

TEST ODPORNOŚCI NA WYBUCH

Pożarowi nierzadko towarzyszy niebezpieczeństwo eksplozji, ale mogą do niej doprowadzić w sposób nagły i niespodziewany również całkiem inne czynniki. Zbiory danych zostaną wtedy zniszczone w ułamku sekundy.

Na specjalnym poligonie doświadczalnym odbywa się badanie data sejfów pod względem ich odporności na wybuch. Test ten można uznać za równoważny ewentualnemu zamachowi bombowemu lub eksplozji w trakcie pożaru. Po takim teście wnętrze sejfu musi pozostać nienaruszone, jedyne uszkodzenia mogą wystąpić na jego obudowie.

Sejfy na nośniki danych, oprócz odporności na temperaturę i wybuch, posiadają również zabezpieczenie przed działaniem silnego pola magnetycznego. Data sejfy wykluczają uszkodzenie nośników danych umieszczonych nawet w silnym polu magnetycznym.

Data sejfy spełniające wymogi normy PN – EN 1047 - 1 realnie zabezpieczają przechowywane w nich dane. Poświadczają to autentyczne przypadki pożarów.

Testy NT FIRE 017

W krajach skandynawskich stosowane są testy ognioodporności z przyjętą metodologią badań uzależnioną od temperatury oraz czasu w jakim badanie przebiega. Wiąże się to z określonym standardem przemysłowym stosowanym przez laboratoria SP w Szwecji,

NT FIRE 017-60 diskette - temperatura testu 945°C – 60 minutowa odporność ogniowa dla nośników magnetycznych

NT FIRE 017-90 diskette - temperatura testu 1006°C – 90 minutowa odporność ogniowa dla nośników magnetycznych

NT FIRE 017-120 diskette- temperatura testu 1049°C – 120 minutowa odporność ogniowa dla nośników magnetycznych

Trzeba tu wyraźnie zaznaczyć że badania te przewidują dużo niższe kryteria ognioodporności niż norma PN – EN 1047 – 1 na podstawie której wydawane są atesty S 60 DIS i S 120 DIS

• niższe są temperatury pieca do którego wstawiane są sejfy podczas testów
• maksymalna temperatura wewnątrz sejfu mierzona jest odpowiednio po 60, 90 lub 120 minutach. Nie czeka się więc tutaj do maksymalnego rozgrzania sejfu, przyjmując założenie że jest możliwe w trakcie akcji gaśniczej dostanie się do sejfu i wyjęcie jego zawartości.
• brak testu zrzucenia z wysokości 9,15 m pozorującego zarwanie stropu
• brak testu odporności na wybuch
• brak wymagań odnośnie wilgotności powietrza w sejfie, która nie powinna przekraczać 85%